Kocham żeglować. Już od dziecka spędzałam każde wakacje na wodzie. Tata zabierał mnie na rejsy po Mazurach, a dzisiaj to ja zabieram tam moje dzieci. Zawsze, kiedy widzę jacht, to podświadomie czuję wiatr na twarzy i tę ciszę przerywaną raz po raz łopotem żagla. Żagla, który widział wiele, przeżył niejeden sztorm i burzę, był smagany deszczem i głaskany promieniami słońca. Czy zastanawiałaś się kiedyś co się z nim dzieje, gdy zmęczony życiem schodzi z masztu? Tak, niestety…. trafia zazwyczaj do piwnicy, garażu czy do kontenera na śmieci. Nikt nie myśli wtedy o tym, że żagiel był świadkiem wielu pięknych chwil, ani o tym, że można z niego coś jeszcze zrobić zamiast piętrzyć górę śmieci. Dlatego staram się jak mogę, by żaglom nadać drugie życie. Dla mnie ważna jest ciągłość historii. Przerabiam żagle, które przeżyły masę przygód na morzach i oceanach w unikatowe torby, które nadal przechowują morskie wspomnienia. Każda torba jest inna, niepowtarzalna i pełna wspomnień. W każdej z nich stawiam stempel z namiarami geograficznymi, by pokazać, gdzie żagiel spędził swoje aktywne życie i skąd do mnie przybył.  Jestem odpowiedzialna za to co robię z żaglami. Bardzo mnie więc cieszy, gdy torba Seashopper z nową właścicielką jeździ po świecie, zwiedza nowe kraje, a niejednokrotnie wraca na łódkę albo choćby na morskie wybrzeże. Myśl, że nosząc taką torbę stajesz się częścią historii żagla, a nawet dopisujesz własny osobisty jej ciąg dalszy, daje mi niesamowitą moc energii do działania. Nosisz wspomnienia w torbie, a wspomnienia to chyba najcenniejsza rzecz, której nikt nam nie odbierze.